Het is feest!
Kopt huis-aan-huisblad de Havenl oods.
FEEST?
De kleuter stampt woest op de grond.
Zijn gezicht loopt rood aan.
Dat wordt lastig.
De kleuter is een restant van een vrije opvoeding uit de jaren zeventig.
Nagenoeg ongecorrigeerd glipte hij destijds door de tolerante handen van mijn alternatief ingestelde moeder en omdat te laat nu eenmaal te laat is, heeft hij in mij weten te overleven tot op de dag van vandaag.
Af en toe terroriseert hij de boel.
WAT NOU FEEST?
Hij pa kt zijn poppenwagen en ramt hem tegen de muur.
Ik leg hem uit dat er volgens Van Dale twee soorten feest zijn, namelijk
1. (plechtige) viering van een belangrijke gebeurtenis of gedenkdag
en
2. vrolijke bijeenkomst ter viering van een heuglijk feit.
En dat er in dit geval sprake is van het tweede soort feest.
De vrolijke bijeenkomst, dat zijn wij, de kopers.
En het heuglijk feit dat wij vieren is, dat wij vandaag tot zeer laat in de avond mogen doen wat wij het allerliefst doen, namelijk kopen.
Het is 29 juni en in Rotterdam City zijn de winkels bij wijze van feestelijke uitzondering open tot 23:00 uur.
Aldus de Havenl oods.
De kleuter schudt eigenwijs zijn hoofd.
Hij begrijpt nog niet dat het ons een gevoel van vrijheid geeft om deze vreugdevolle activiteit nu ook – helaas eenmalig - tot laat in de avond voort te kunnen zetten in plaats van rond het betuttelend tijdstip van negen uur af te moeten druipen.
MAAR FEEST, MAMA!
brult hij nu in razernij,
DAT IS TOCH ALS MENSEN BLIJ ZIJN MET ELKAAR, EN ELKAAR LACHEND EN WARM IN DE OGEN KIJKEN, ALS ZIJ SAMEN AAN TAFEL ZITTEN EN ETEN EN ZINGEN EN DAN VAN BLIJDSCHAP OPSTAAN EN SAMEN DANSEN?
EN NIET ALS ZIJ ACHTER ELKAAR IN DE RIJ STAAN OM DAN HUN GELD TE GEVEN VOOR EEN DING DAT ZE OM HUN LICHAAM HANGEN OF IN DE KAST ZETTEN EN WAAR ZE MISSCHIEN HEEL EVEN BLIJ MEE ZIJN MAAR DAT ZE NA VIJF MINUTEN WEER VERGETEN ZIJN?
DAT IS TOCH GEEN FEEST!?
Hij zei het trouwens net iets simpeler, maar zo ongeveer bedoelde hij het.
Kijk,
probeer ik het,
er is ook muziek.
En grappig geklede vrouwen die hostessen heten en die je zomaar op straat uit kunnen leggen waar je de leukste aanbiedingen vindt.
Want dat hebben de creatieve winkeliers bedacht om ons nog gelukkiger te maken.
En zelfs yoga op het Schouwburgplein
Dat laatste is bijzonder fijn, want waar vindt je nou effectiever rust, verdieping en verstilling dan op het Schouwburgplein op zo’n avond?
Maar dat is de kleuter allemaal te ingewikkeld.
Ik wacht zuchtend tot hij is uitgeraasd.
Dan bekijk ik het gat in de muur.
Ik zou hem het landsbestuur niet toe willen vertrouwen.
Hij zou zomaar het winkelen afschaffen.
