Gefeliciteerd, je bent vrij.
Een vrij mens, dat wilde je toch?
Hard genoeg voor gewerkt, jij, de mensheid, om jullie maar in een kom te flikkeren.
En nu.
Waar kies je voor?
Hoe vul je je leven in en wat voor waardes hanteer je daarbij?
Hoe bepa al je wanneer je gelukkig bent, en hoe herken je het als je dat niet bent?
Hoe gezond hoor je te zijn, denk je?
En hoe rijk?
Hoe succesvol in je beroep moet je zijn van jezelf en wanneer vind je dat je succesvol bent?
Hoeveel vrienden moet je hebben vind je, wat eigenl ijk houdt vriendschap voor je in?
Hoe moet een relatie in elkaar zitten zodat je haar geslaagd noemt?
En wat betreft je geluk in het algemeen: wat vind je normaal en waar denk je recht op te hebben?
Waarom?
Vind je dat je bijzonder bent en vind je dat ook van de andere zeven miljard mensen?
Zo niet, waarom zou je jezelf meer of minder bijzonder vinden?
Geloof je in god?
Zo nee, hoe houd je het uit niet in god te geloven en dag in dag uit zonder verklaring voor je bestaan te leven?
Zo ja, hoe krijg je dat voor elkaar?
Vind je dat je leeft?
Vind je dat je meer zou kunnen leven?
Moeten leven?
Of minder?
Vind je het jammer dat er een tijd komt waarin je niet meer leeft?
Ontken je dat?
Of ben je een van die mensen die er denken meer van te weten?
Denk je dat mensen fundamenteel van elkaar verschillen of dat we in wezen allemaal hetzelfde zijn?
In beide gevallen: Waarom zouden we elkaar dan haten?
Of liefhebben?
Waarom zouden mensen überhaupt iets voor elkaar voelen en van elkaar vinden?
Vind je dat het individualiseringsproces ons iets heeft gebracht?
Meer dan dat we nu vooral op ons zelf gericht zijn en hogere eisen stellen aan onze levens en die van een ander? Inclusief de frustratie als dat niet lukt, wat meestal het geval is?
Houd je van je moeder?
Hoop je dat je kinderen later van jou blijven houden?
Houd jij oprecht van iemand?
Iemand van jou?
Heb je enig idee wat dat inhoud?
Voor jou?
Voor die ander?
Vind je het niet lastig dat je nooit te weten gaat komen of dat met elkaar overeenkomt?
Vind je het niet lastig dat je uiteindelijk eenzaam bent?
Of ben je dat niet?
Weet je iets zeker?
Wat?
Is er een zinnig antwoord op een van deze vragen?
Zo nee, waarom zou je ze dan ze stellen?
Zo ja, waarom zou je ze eigenl ijk stellen?
Maar nu het belangrijkste, want als stralend credo boven het wankele geheel mag natuurlijk een ding niet vergeten worden:
Geniet!
En wat vlotjes graag.
Vrij mens dat je bent.
